Η προσωπική ιστορία του Γιώργου Νόκου
Διευθυντή Λειτουργίας @parapolitika.gr
—
Στη ζωή όλων μας συμβαίνουν γεγονότα τα οποία τη στιγματίζουν. Συνηθίζουμε δε, με βάση αυτά να ορίζουμε τις περιόδους της ζωής μας. Προ και μετά.
Για εμένα προσωπικά το σημαντικότερο γεγονός στη ζωή μου είναι η διάγνωση ότι πάσχω από Πολλαπλή Σκλήρυνση ή όπως τη γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος, Σκλήρυνση κατά πλάκας.
Βλέποντας το θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας για τα έτη 2024 και 2025, το οποίο αφορά τη διάγνωσή της με την εκστρατεία «My MS Diagnosis» για την έγκαιρη και ακριβή διάγνωση, διαπίστωσα ότι και στη δική μου ζωή που ορίστηκε από τη Σκλήρυνση δεν υπάρχουν δύο περίοδοι, προ και μετά. Υπάρχει και η ενδιάμεση περίοδος κατά την οποία η έγκαιρη διάγνωση θα μπορούσε να έχει θετικά αποτελέσματα στην πορεία και την εξέλιξη της πάθησης.
Κάνοντας μία αναδρομή σε όσα έγιναν πριν μάθω ότι έχω Πολλαπλή Σκλήρυνση, βρήκα περιστατικά που μου έδιναν σημάδια και ήταν αρκετά για να προκαλέσουν μία σίγουρη διάγνωση.
Ήταν τα κινητά μου τηλέφωνα. Μέσα σε λίγους μήνες, από την άνοιξη μέχρι το καλοκαίρι του 2015, έσπασα την οθόνη τεσσάρων κινητών γιατί μου έφευγαν από το χέρι, χωρίς να το καταλαβαίνω. Συνεργός η Πολλαπλή Σκλήρυνση που επηρέαζε τα χέρια μου, αυτά που μούδιαζαν όταν δούλευα για το δημοψήφισμα, το ίδιο καλοκαίρι. Το γεγονός και το πρωτοφανές στατιστικό στοιχείο των τεσσάρων σπασμένων συσκευών μέσα σε 4 μήνες εξελίχθηκε σε αστείο μεταξύ των φίλων μου και εμένα του ίδιου. Ήταν σε συνέχεια της σταδιακής αδυναμίας μου να πιάσω με δύναμη την μπάλα μπάσκετ και να παίξω με ένταση.
Το ίδιο καλοκαίρι έχανα ευκολότερα την ισορροπία μου και όταν έσκυβα το κεφάλι μου ένιωθα σαν να διαπερνά ρεύμα χαμηλής τάσης τα άκρα μου. Ήταν το σημείο Lhermitte, χαρακτηριστικό σύμπτωμα της Σκλήρυνσης.
Στα τέλη του 2016 εμφανίστηκε το σύμπτωμα που μου άλλαξε τη ζωή. Η όραση στο αριστερό μου μάτι άρχισε να θολώνει. Φόρεσα τα παλιά μου γυαλιά, τίποτα. Έβαλα φυσικό ορό, πάλι τίποτα. Η μεγέθυνση στα γράμματα της οθόνης του υπολογιστή, τεράστια, σε σημείο οι συνάδελφοί μου στη δουλειά να μου χτυπάνε «καμπανάκια» ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά. Είχα σταματήσει να διαβάζω βιβλία και να πηγαίνω σινεμά, γιατί πολύ απλά δεν έβλεπα.
Από την ενδιάμεση αυτή περίοδο τα μηνύματα από τα συμπτώματα δεν έλειπαν, έλειπε όμως η διάγνωση.
Ήρθε τον Νοέμβριο του 2016 με τη μαγνητική εγκεφάλου και αυχενικής μοίρας. Ακολούθησε η ζόρικη οσφυονωτιαία παρακέντηση.
Η ζωή σίγουρα δεν είναι ένα πιθανοτικό σενάριο αλλά υπάρχουν πράγματα που αποτελούν βεβαιότητα. Αν τα συμπτώματα με είχαν κινητοποιήσει πιο έγκαιρα και η διάγνωση είχε προκύψει νωρίτερα, η κατάσταση θα ήταν διαφορετική σήμερα. Τα φάρμακα που παίρνω λογικά θα ήταν λιγότερα, γυαλιά δεν θα φορούσα, θα έπαιζα μπάσκετ και πολλά ακόμα που δεν κάνω σήμερα.
Χωρίς να θέλω να φανώ απαισιόδοξος και απαξιωτικός για τη σημερινή κατάστασή μου, για την οποία αισθάνομαι περήφανος και πρωταθλητής, αν η διάγνωση είχε έρθει νωρίτερα θα μπορούσα να κάνω καλύτερο προγραμματισμό και να έχω πιο ποιοτικές στιγμές στην καθημερινότητά μου η οποία άλλαξε.
Η Παγκόσμια Ημέρα Πολλαπλής Σκλήρυνσης πλησιάζει και φέτος, με κεντρικό μήνυμα την ευαισθητοποίηση και την ενημέρωση γύρω από τη διάγνωση της Πολλαπλής Σκλήρυνσης. Η κοινότητα των ατόμων με Πολλαπλή Σκλήρυνση, οι οικογένειές τους, οι φίλοι και οι επαγγελματίες υγείας ενώνονται για να προάγουν την κατανόηση και τη στήριξη προς τα άτομα που πάσχουν από αυτή τη χρόνια πάθηση.